Η αδιέξοδη κατάσταση στα ελληνικά ΜΜΕ - Efsyn.gr

Συντάκτης: Δημήτρης Τρίμης

Σε χθεσινή ανακοίνωσή τους οι Συνεργαζόμενες Ενώσεις στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ καταγγέλλουν την ενορχηστρωμένη επίθεση των εργοδοτών των ΜΜΕ (τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες, περιοδικά, διαδίκτυο), αναφέροντας συγκεκριμένες αντεργατικές και παράνομες πρακτικές συγκεκριμένων επιχειρήσεων.

Που σημαίνει ομαδικές απολύσεις (ΑΝΤ1, Αθηνόραμα), δραστικές μειώσεις αποδοχών μέσω της υπογραφής νέων ατομικών συμβάσεων εργασίας (Αlpha, Star, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ESPRESSO, ΕΣΤΙΑ), μεγάλη χρονικά καθυστέρηση δεδουλευμένων αποδοχών (ΔΟΛ, ΠΗΓΑΣΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΞΙΑ, ΓΑΥΡΟΣ, ESPRESSO, ΕΣΤΙΑ), απολύσεις με την μορφή «διακοπής» της συνεργασίας με μπλοκάκι (ΔΠΥ), ανακάλυψη του παράνομου μοντέλου της «υποχρεωτικής άδειας» ή της «υποχρεωτικής αργίας», παράτυπη μονομερή επιβολή συστήματος εκ περιτροπής εργασίας, συγχώνευση δραστηριοτήτων και την ενοποίηση εντύπων με στόχο τις νέες και βέβαιες στο άμεσο μέλλον νέες απολύσεις εργαζομένων. Επιχειρούν να δημιουργήσουν ΑΝΕΡΓΟΥΣ-ΟΜΗΡΟΥΣ στον συντονισμένο πόλεμό τους κατά των κυβερνητικών επιλογών στον τομέα των αδειών των τηλεοπτικών εταιρειών».

Μόνο μια εταιρεία από όσες κατονομάζονται αισθάνθηκε την υποχρέωση να απαντήσει -και αυτό είναι ενθαρρυντικό για την εξέλιξη της σύγκρουσης, αλλά και της δημοκρατικής συζήτησης για την εξυγίανση του πολλαπλώς χρεοκοπημένου Τύπου στην Ελλάδα.

Η Α.Ε. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, που εκδίδει την ΕΣΤΙΑ, τη Δημοκρατία και την ESPRESSO, αρνείται τις καταγγελίες των Ενώσεων των εργαζομένων στα ΜΜΕ και τις εγκαλεί διότι, όπως γράφει, «καλό θα ήταν να είχαν αντιδράσει νωρίτερα για τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας και, ειδικά, όταν ανέχθηκαν:

»Τον υπερδανεισμό των επιχειρήσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγετο. Την είσοδο μεγαλοεργολάβων, μιζαδόρων και πάσης φύσεως επιχειρηματιών, ακόμα και υπόπτων για συμμετοχή σε εγκληματικές δραστηριότητες, σε διακίνηση απαγορευμένων ουσιών και σε ξέπλυμα μαύρου χρήματος! Την ύπαρξη "πειρατικών", δηλαδή χωρίς προσωπικό, εφημερίδων. Την καταλήστευση του περιεχομένου των εφημερίδων από διάφορα sites, blogs κ.λπ. Τη μεταβολή των εφημερίδων σε οχήματα πωλήσεως πάσης φύσεως αγαθών, υποβαθμίζοντας την ουσιαστική λειτουργία τους, ήτοι το δημοσιογραφικό περιεχόμενο».

Όσα εντοπίζει η στην απάντησή της η επιχείρηση του κ. Φιλιππάκη είναι γενικά σωστά και αποτελούν κοινό τόπο στον κλάδο, στην εσωτερική συζήτηση των σωματείων των εργαζομένων, αλλά επιτέλους  στη δημόσια σφαίρα και στην τρέχουσα επίσημη πολιτική ατζέντα. Είναι καταφανώς άδικο ωστόσο να ζητά τα ρέστα από τα σωματεία η Α.Ε. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ για όλα τα κακά της διαπλοκής, δίχως τουλάχιστον να στρέφεται ταυτόχρονα και εναντίον των κύριων υπευθύνων: επιχειρηματιών, κυβερνήσεων, τραπεζών, κράτους.

Υ.Γ.:

Για την ιστορία, πάντως, να σημειώσουμε ότι για την «καταλήστευση του περιεχομένου των εφημερίδων από διάφορα sites», όπως καταγράφει ο Όμιλος Φιλιππάκη, θα έπρεπε να ξέρει ότι από το 2003 η Ένωση των Ιδιοκτητών του Τύπου ήταν αυτή που επέβαλλε στην τότε στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με την ΕΣΗΕΑ την παραχώρηση όλων των πνευματικών δικαιωμάτων των δημοσιογράφων στα αφεντικά τους.

Από τότε το internet αναπτύχθηκε με αστρονομική ταχύτητα και όντως οι πολλές ιντερνετικές ενημερωτικές σελίδες δεν σεβάστηκαν τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών άλλων ΜΜΕ. Τα σωματεία κακώς υποβάθμισαν το θέμα, όμως δεν γνωρίζουμε και κάποια επιχείρηση Τύπου και ΜΜΕ να τα διεκδίκησε από τους καθημερινούς «ληστές» των sites και των portals των ανταγωνιστών της. Γιατί λοιπόν οι επιχειρήσεις Ενημέρωσης εξακολουθούν να κάνουν ότι δεν βλέπουν την γενικευμένη πρακτική του clopy-paste στον κλάδο τους; Μήπως έως τώρα η βουλιμική νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση των πάντων που εξασφάλιζαν τους βόλευε;

Ιδού το σχετικό άρθρο της ΣΣΕ του 2003 (από το επίσημο site της ΕΣΗΕΑ):

« Άρθρο 5ο: Τα συμβαλλόμενα μέρη στο πλαίσιο που καθορίζουν ο Ν. 2121/1993, οι διεθνείς συμβάσεις και οι Κοινοτικές Οδηγίες για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, θα καθορίσουν από κοινού, εντός δύο (2) μηνών από την υπογραφή της παρούσας , τους όρους και τις προϋποθέσεις αναδημοσίευσης ή μετάδοσης των κειμένων ή εικόνων του συντάκτη σε κάθε άλλο μέσο εκτός από εκείνο που αυτός προσφέρει την εργασία του. Ο διαδικτυακός τόπος (website) της ίδιας της εφημερίδας δεν αποτελεί άλλο μέσο. Το θέμα των «portal» θα εξετασθεί από την παραπάνω κοινή επιτροπή».