Sunday, July 7, 2019

Η Αγία Οικογένεια επιστρέφει στην εξουσία με τη συνδρομή της διαπλοκής και του φασισμού



Σύνταξη: Γιάννης Δαμέλλος
Μετά από 4 χρόνια λυσσαλέου πολέμου εναντίον μιας κυβέρνησης που υπεράσπισε την εργατική τάξη, τους φτωχούς και τους ανέργους όσο καλύτερα μπορούσε και κράτησε την ακροδεξιά μέσα στη λαγουδότρυπά της, η Ελλάδα επιστρέφει στα χέρια των ολιγαρχών, των ρατσιστών και της διαπλοκής. Η νίκη της οικογενειοκρατίας, των Μητσοτάκηδων και Μαρινάκηδων, των Αδώνιδων και των Βορίδηδων δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για το πώς θα κυλήσουν τα πράματα εις το εξής. Η πολιτική εξαφάνιση της Χρυσής Αυγής σημαίνει ουσιαστικά ότι όλα τα σταγονίδια του φασισμού επέστρεψαν στην κονοβουλευτική τους φωλιά για να ασκήσουν κυβερνητικό έργο υπό τη σημαία του νεοφιλελευθερισμού. Ίσως το μόνο θετικό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε τα δόντια του και διατήρησε τη συνοχή του. Αν είχε διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη, και η Φώφη με τα  πράσινα ζόμπι έβγαιναν από το χρονοντούλαπο και επέστρεφαν δυναμικά στο κοινοβούλιο, τότε θα μιλούσαμε όντως για καταστροφή Μικρασιατικής κλίμακας. Ευτυχώς τα χειρότερα απεφεύχθησαν.


Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των ψήφων, όμως η πραγματικότητα δεν αφήνει παρερμηνείες. Ο Συριζα συσπειρώθηκε την τελευταία στιγμή και άρθρωσε πολιτικό λόγο αποδεικνύοντας ότι η 4η φάλαγγα στην εκλογική αναμέτρηση ήταν το εμετικό αφήγημα της δημοσιογραφίας τύπου Μπάμπη και Σπυράκη και όχι η ανικανότητά του να κυβερνήσει. Ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε αντιπαρατεθεί ιδεολογικά και πολιτικά με τον Τσίπρα. Είναι μια πολιτική κότα και αυτό το γνωρίζουν όλοι, πρώτος-πρώτος ο γείτονας. Άφησε τα ανδρείκελά του να κάνουν τη βρωμοδουλειά κι αν συνεχίσει να κρύβεται πίσω από τα φουστάνια της Ντόρας πραγματικά δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσει τις προκήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο και την Κύπρο. Και δεν γνωρίζω τί παραπάνω θα μπορούσε να κάνει ο Τσίπρας για τη μεσαία τάξη, αλλά αν το χαρτζηλίκι που του έδιναν με το σταγονόμετρο στην Ευρώπη της Προτεσταντικής Ηθικής δεν έφτανε ούτε για ζήτω, κι αυτό που κατάφερε εν τέλει ήταν σημαντικό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρέτησε τη Δημοκρατία και πλήρωσε το κόστος


ΟΚ, αναγνωρίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα δεν δημιούργησε τις συνθήκες που θα επέτρεπαν να μιλάμε σήμερα για αναβίωση του επαναστατικού προτάγματος. Όμως, από την εποχή του Μπίστη και του Κύρκου, και του Αλέκου του Αλαβάνου αυτό το στοίχημα είχε χαθεί. Ο αριστερισμός για τον οποίο κατηγορήθηκε δεν εξυπηρετήθηκε ποτέ. Αντ' αυτού ο ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρέτησε τη Δημοκρατία. Καταρχήν χρησιμοποίησε την επιδοματική πολιτική για να στηρίξει μια αδύνατη μερίδα του πληθυσμού που διολισθούσε πολιτικά και ιδεολογικά προς εγκληματίες λαϊκιστές του Κοινού Ποινικού Δικαίου, τη Χρυσή Αυγή. Για εμένα, έκανε χάρη στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και φορτώθηκε το πολιτικό κόστος αυτής της επιλογής του. Επίσης, με αυτό τον τρόπο διεύρυνε την εκλογική του βάση και μετατράπηκε από κίνημα σε κόμμα.  



Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 κάρφωσε το μαχαίρι στη νεοφιλελεύθερη πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άναψε το φυτίλι, αμφισβήτησε το Βερολίνο και το Σόιμπλε. Η ιστορία θα την θυμάται αυτή την αναμέτρηση. Ψάξτε να βρείτε εσείς ένα άλλο κυβερνητικό κόμμα στην Ευρώπη που αντέδρασε στις πολιτικές του Μάαστριχτ όσο ο Συριζα, πριν από το ΣΥΡΙΖΑ. Εντάξει, μπορεί να ηττήθηκε στη διαπραγμάτευση, να γύρισε με το κεφάλι χαμηλωμένο, αλλά τουλάχιστον προσπάθησε. Στην σημερινή Ευρώπη της μισαλλοδοξίας, της ματαιοδοξίας και της ρεμούλας έκανε κάτι που μόνο οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα και οι Αθηναίοι του Μιλτιάδη είχαν τα ούμπαλα να κάνουν. Θυσιάστηκε πολιτικά για να μπορείτε τώρα, Ελληνες να ζείτε χωρίς το φόβο της χρεωκοπίας και του ολοκληρωτισμού. Εκεί που οι άλλοι καταχράζονταν δισεκατομμύρια για τα οποία ακόμη δεν έχουν λογοδοτήσει. Ποιος θα πληρώσει τα χρέη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας κύριοι; Οι μετακλητοί που θα χάσουν τις δουλειές τους;

Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορήθηκε ως ένα εθνομηδενιστικό κόμμα από τα φασιστοειδή. Παρά ταύτα εξυπηρέτησε τα εθνικά συμφέροντα λες και δεν υπήρχαν διεθνιστές στις τάξεις του. Με τον Κοτζιά που φάνηκε πόσο ΣΥΡΙΖΑ ήτανε τελικά, διατήρησε τη συνέχεια στο έργο που είχε ξεκινήσει ο Γιωργάκης και συνέχισε ο Σαμαράς προσεγγίζοντας στρατηγικά το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, με σκοπό να δημιουργήσει αντίβαρο στις ενεργειακές βλέψεις της Τουρκίας. Ο Κοτζιάς μιλούσε σε πρώτο πρόσωπο με τον Τίλερσον, λειτουργούσε ως ανθύπατος της ηγεμονίας και τελικά απομακρύνθηκε, ουσιαστικά όταν αντικαταστάθηκε ο Τίλερσον από τον πιο απρόβλεπτο Πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ. Ο κίνδυνος για ελληνοτουρκικό θερμό επεισόδιο από εκείνη την ημέρα μέχρι σήμερα έχει διπλασιασθεί. Οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να εποικίσουν την Αμμόχωστο και έχουν προαναγγείλει παρανόμως τη διενέργεια γεωτρήσεων στον υδάτινο ορίζοντα που περιβάλλει τα Κατεχόμενα. Ως κυβερνητικό κόμμα που προστατεύει την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το χρέος του. Τώρα, πρέπει τα ανδρείκελα της Νέας Δημοκρατίας να κάνουν το δικό τους.

Για το ζήτημα δε των Σκοπίων, ήταν γνωστή σε όλους τους Έλληνες η θέση των Μητσοτάκηδων για το όνομα "Μακεδονία" και οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν μόνο, πόσο δύσκολο είναι, χωρίς τη βοήθεια των ΜΜΕ, να αποδείξεις σε έναν λαό ότι δεν είσαι ελέφαντας. Τώρα, αφού κι εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε πολιτική και ανέλαβε το πολιτικό κόστος, έρχεται ο Κούλης να το παίξει θεματοφύλακας των συμφωνηθέντων...

Λίγα λόγια για το ΚΚΕ

Και φθάνω στο ΚΚΕ. Λοιπόν, από τη Μεταπολίτευση και μετά, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας δεν είπε ποτέ ψέμματα στον ελληνικό λαό. Ποτέ. Όμως δεν έχει καταφέρει να μας πείσει εδώ και μια τριακονταετία ότι μπορεί να κυβερνήσει τον τόπο λαμβάνοντας υπόψη όλους τους Έλληνες. Και σε μια κοινοβουλευτική Δημοκρατία, δεν έχει μέλλον γιατί όλοι οι δήθεν φιλελεύθεροι του έχουν κολλήσει τη ρετσινιά της Δικτατορίας του Προλεταριάτου,  και τη χρησιμοποιούν κατά το δοκούν. Το να περιμένει να εισακουσθεί σε κάποιο μακρινό μέλλον μέσα σε αυτό το πανηγύρι της κοινοβουλευτικής ματαιοδοξίας για να μπορέσει να αποδείξει τα πραγματικά του χρώματα είναι απόδειξη πολύ μεγαλύτερης άρνησης από αυτή που διακατέχει τον αριστερισμό. Επίσης, επειδή έχω πάει 54 χρονών και επειδή οι συνθήκες της εκμετάλλευσης των εργατών έχουν ωριμάσει σε βαθμό δυσανάλογο με την ιδεολογική ωρίμανση του προλεταριάτου, έχω σταματήσει να περιμένω από το ΚΚΕ να αλλάξει το αφήγημα. Στέκομαι δίπλα του στη μάχη για την προστασία της εργατικής τάξης, το ακούω πάντοτε να μου ψιθυρίζει στο αυτί, αλλά δεν εμπιστεύομαι κανένα άνθρωπο που κατέχει βουλευτική έδρα σε αυτή τη σκιώδη κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Γι αυτό και δεν ψηφίζω.

ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ


  









No comments:

Post a Comment