LiveScience: Νέος αινιγματικός τύπος ηλιακών κυμάτων αψηφά τη Φυσική

LIVESCIENCE

Του Ben Turner / Δημοσιεύτηκε πριν από 2 ημέρες

Τα ευρήματα υπονοούν την ύπαρξη μιας άγνωστης Ηλιακής Φυσικής

Οι επιστήμονες εντόπισαν έναν περίεργο νέο τύπο κυμάτων υψηλής συχνότητας στην επιφάνεια του Ήλιου που κινούνται τρεις φορές πιο γρήγορα από ό,τι οι επιστήμονες πίστευαν ότι ήταν δυνατό.

Τα ακουστικά κύματα, που ονομάζονται αναδρομικά κύματα στροβιλισμού υψηλής συχνότητας (HFR), εντοπίστηκαν να κυματίζουν προς τα πίσω μέσα από το πλάσμα του Ήλιου στην αντίθετη κατεύθυνση της περιστροφής του. Ο προηγουμένως άγνωστος τύπος κύματος περιγράφηκε σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου στο περιοδικό Nature Astronomy.

Οι επιστήμονες δεν μπορούν να δουν στα πύρινα βάθη του ήλιου, έτσι συχνά μετρούν τα ακουστικά κύματα που κινούνται στην επιφάνειά του και αναπηδούν πίσω προς τον πυρήνα του για να συμπεράνουν τι συμβαίνει μέσα. Αλλά η πρωτοφανής ταχύτητα των κυμάτων HFR, που εντοπίστηκε σε δεδομένα 25 ετών από το διάστημα και τα επίγεια τηλεσκόπια, άφησε να εννοηθεί ότι οι επιστήμονες μπορεί να χάνουν κάτι μεγάλο.

«Η ίδια η ύπαρξη των κυμάτων HFR και η προέλευσή τους είναι ένα πραγματικό μυστήριο και μπορεί να παραπέμπει σε μια νέα συναρπαστική Φυσική», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Shravan Hanasoge, αστροφυσικός στο Κέντρο Διαστημικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης του Άμπου Ντάμπι. "Έχει τη δυνατότητα να ρίξει μια εικόνα για το κατά τα άλλα μη παρατηρήσιμο εσωτερικό του Ήλιου."

Οι επιστήμονες αρχικά πίστευαν ότι τα ακουστικά ηλιακά κύματα σχηματίζονται κοντά στην επιφάνεια του ήλιου χάρη στο φαινόμενο Coriolis, στο οποίο τα σημεία στον ισημερινό μιας περιστρεφόμενης σφαίρας φαίνεται να κινούνται ταχύτερα από τα σημεία στους πόλους της.

Μόλις σχηματιστούν τα κύματα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μία από τις τρεις πιθανές διεργασίες θα μπορούσε να τα επιταχύνει σε κύματα HFR: είτε το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου ή η βαρύτητα του θα μπορούσαν να ενισχύουν τα κύματα Coriolis, είτε τα υπέρκαυτα ρεύματα μεταφοράς που κινούνται κάτω και πάνω από την επιφάνειά του θα μπορούσαν να τα παρασύρουν σε άνευ προηγουμένου υψηλές ταχύτητες. Αλλά καμία από αυτές τις πιθανές διαδικασίες δεν ταιριάζει στα δεδομένα.

«Εάν τα κύματα HFR μπορούσαν να αποδοθούν σε οποιαδήποτε από αυτές τις τρεις διεργασίες, τότε το εύρημα θα είχε απαντήσει σε κάποιες ανοιχτές ερωτήσεις που έχουμε ακόμα για τον Ήλιο», δήλωσε ο συγγραφέας Κρις Χάνσον, Ηλιακός Φυσικός στο Κέντρο Διαστημικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης του Άμπου Ντάμπι, αναφέρεται στην ανακοίνωση.

«Ωστόσο, αυτά τα νέα κύματα δεν φαίνεται να είναι αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών και αυτό είναι συναρπαστικό γιατί οδηγεί σε ένα εντελώς νέο σύνολο ερωτήσεων».

Η συμπλήρωση των κενών στη γνώση τους μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα το εσωτερικό του Ήλιου, καθώς και να αποκτήσουν μια καλύτερη αίσθηση του πώς ο Ήλιος επηρεάζει τη Γη και άλλους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα. Θα μπορούσε επίσης να δώσει πληροφορίες για έναν παρόμοιο τύπο κυμάτων υψηλής συχνότητας, που ονομάζεται κύμα Rossby, το οποίο έχουμε δει να διασχίζει τους ωκεανούς της Γης τέσσερις φορές πιο γρήγορα από ό,τι μπορούν να εξηγήσουν τα τρέχοντα μοντέλα.

Δημοσιεύτηκε αρχικά στο LiveScience.