ΑΠΟΨΗ: Ανταγωνισμός στη διαχείριση της βαρβαρότητας για το λαό

Πηγή: Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ 

Σε λιγότερο από μιάμιση βδομάδα, οι Αμερικανοί ψηφοφόροι (όσοι έχουν καταγραφεί με δική τους πρωτοβουλία στους καταλόγους, αφού οι εκλογές δεν είναι υποχρεωτικές) καλούνται να εκλέξουν εκλέκτορες για το νέο Πρόεδρο της χώρας και το 1/3 των μελών της Γερουσίας. Υπολογίζεται ότι στα εκλογικά κέντρα μπορεί να προσέλθουν περίπου 230.000.000 άτομα, ένα μέρος των οποίων έχει «αγκιστρωθεί» στα δίκτυα της πόλωσης που επί μήνες καλλιέργησαν τα επιτελεία των δύο επικρατέστερων υποψηφίων: του Ρεπουμπλικάνου Ντόναλντ Τραμπ και της Δημοκρατικής Χίλαρι Κλίντον.

Αλλωστε, η πόλωση δεν θα μπορούσε να λείψει από την παρούσα προεκλογική εκστρατεία, που αναλώθηκε σκόπιμα πιο πολύ σε επιφανειακά «ζητήματα» που σχετίζονται με τις προσωπικότητες των δύο υποψηφίων (π.χ. οι επιθέσεις του Ντ. Τραμπ σε βάρος γυναικών ή τα προβλήματα υγείας της Χ. Κλίντον). Ωστόσο, υπάρχουν οι ενδοαστικές κόντρες σε σειρά κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών ζητημάτων, που αξίζει να τις παρακολουθήσουμε λίγο πριν στηθούν οι κάλπες για την ανάδειξη του επόμενου Προέδρου των ΗΠΑ.

Οι διαφορές θέσεων ανάμεσα στην υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος, Χίλαρι Κλίντον, και τον Ρεπουμπλικάνο αντίπαλό της, Ντόναλντ Τραμπ, καθορίζονται από τα μονοπώλια και τα μεγάλα συμφέροντα που στηρίζουν τα αστικά κόμματα εξουσίας, με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Ετσι, ενώ υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο μείγμα διαχειριστικής πολιτικής που προτείνουν, διεκδικώντας τα ...πρωτεία στην προσέλκυση επενδύσεων, το ζητούμενο παραμένει ένα: Η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, με επίφαση δήθεν «προστασίας» των εργαζομένων.

Πιο εμφανείς, βεβαίως, είναι οι διαφοροποιήσεις των δύο υποψηφίων στην εξωτερική πολιτική, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την κριτική που άσκησε ο Τραμπ στην Κλίντον, μεσοβδόμαδα με συνέντευξή του στο πρακτορείο «Ρόιτερς», όταν προέβλεψε ότι η τακτική της στη Συρία για σύγκρουση με τη Ρωσία, μια πυρηνική δύναμη, «μπορεί να οδηγήσει στον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο». Η προσέγγιση αυτή που θέλει βελτίωση των σχέσεων με την καπιταλιστική Ρωσία, «πατάει» μεταξύ άλλων στις διαθέσεις τμήματος του κεφαλαίου που συναλλάσσεται με ρωσικές επιχειρήσεις. Ομως γι' αυτό και άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής, θα αναφερθούμε εκτενέστερα στο τρίτο μέρος του αφιερώματος στις εκλογές στις ΗΠΑ.

Τώρα, στα ζητήματα οικονομίας και «κοινωνικής» πολιτικής (όσο μπορεί να υπάρξει τέτοια στον καπιταλισμό...) ξεχωρίζει η έντονη προσπάθεια του Τραμπ να προβληθεί ως «αντισυστημικός» που δεν είναι «επαγγελματίας πολιτικός». Βεβαίως, αυτό δεν αλλάζει ότι το γεγονός ότι είναι μεγαλοκαπιταλιστής, πλήρως ταγμένος στο σύστημα εκμετάλλευσης που στηρίζει.

«Διαγωνισμός» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου

Στην οικονομία, η Κλίντον υποστηρίζει ότι θα αυξήσει τη φορολογία στους «πάρα πολύ πλούσιους» και τις μεγάλες εταιρείες. Προτείνει ευνοϊκή αντιμετώπιση σε μακροπρόθεσμες επενδύσεις κεφαλαίων και αντικίνητρα για εταιρείες που επιχειρούν να μεταφέρουν έδρα εκτός ΗΠΑ. Τους τελευταίους μήνες δήλωσε πως δεν υποστηρίζει τη συμφωνία ΤΡΡ (Σύμπραξη των χωρών του Ειρηνικού). Εχει, επίσης συμπαραταχθεί πλήρως με τα μονοπώλια Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με το επιχείρημα ότι οι επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα μπορούν να εξασφαλίσουν νέες θέσεις εργασίας.

Οσον αφορά το κατώτατο ωρομίσθιο, η Κλίντον εμφανίζεται υπέρ της αύξησής του σε εθνικό επίπεδο στα 12 έως 15 δολάρια ανά ώρα, με δεδομένες φυσικά τις κακές εργασιακές συνθήκες, την ανασφάλιστη εργασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα «γκέτο» στις υπηρεσίες λιανικής πώλησης ή στα ταχυφαγεία.

Ο Τραμπ, απευθυνόμενος στους καπιταλιστές επιχειρηματίες, τάζει μείωση του εταιρικού φόρου στο 15% και σημαντική μείωση της φορολογίας σε ακίνητη περιουσία. Διακηρύσσει πως θα επαναδιαπραγματευτεί μεγάλες συμφωνίες εμπορίου σε περιφερειακό ή διμερές επίπεδο που «ενοχοποιούνται» για την αύξηση της ανεργίας στις ΗΠΑ με πρώτες τη NAFTA, («Bορειοαμερικανική Συνθήκη Ελευθέρου Εμπορίου»), τη συμφωνία TPP (Σύμπραξη των χωρών του Ειρηνικού). Λέει ακόμη πως θα επιβάλει δασμούς σε εισαγόμενες πρώτες ύλες (π.χ. χάλυβας) από την Κίνα και πως θα ενθαρρύνει την παραγωγή ορυκτών πηγών Ενέργειας. Προ εβδομάδων, υποσχέθηκε να προωθήσει και τις «Ανανεώσιμες Πηγές».

Αναφορικά με το κατώτατο ωρομίσθιο, ο Τραμπ θεωρεί πως δεν χρειάζονται ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις, επειδή θα αυξήσουν το κόστος και θα αποθαρρύνουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Οταν είδε πως το θέμα «πουλάει» άρχισε να ψελλίζει μισόλογα για αυξήσεις - ψίχουλα «ανά περίπτωση».

Η Κλίντον έχει κάνει ένα από τα κεντρικά θέματα της προεκλογικής της εκστρατείας την εξίσωση αμοιβών ανδρών - γυναικών, υπόσχεται να θεσπίσει 12 βδομάδες άδεια μητρότητας μετ' αποδοχών και να μειώσει το κόστος των παιδικών σταθμών. Ο Τραμπ έχει ταχθεί υπέρ της «δίκαιης αποζημίωσης» των εργαζόμενων μητέρων και της πρόσβασης σε «προσιτούς, ποιοτικούς παιδικούς σταθμούς» μέσω της επιστροφής φόρου ενώ προτείνει θέσπιση έξι βδομάδων άδειας μετ' αποδοχών στις μητέρες εργαζόμενες.

Οσο για το ζήτημα της ανεργίας, όπου επίσης αντιπαρατίθενται οι δύο εκπρόσωποι του δικομματισμού στις ΗΠΑ, το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι ούτε οι μετανάστες ούτε οι «κακές εμπορικές συμφωνίες». Είναι η ίδια η ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος. Αν και στις ΗΠΑ η ανεργία είναι σχετικά μικρή, επισήμως γύρω στο 5% (παίζει ρόλο και ο τρόπος υπολογισμού της, κατά τα πρότυπα και της ΕΕ, όπου μερικές ώρες δουλειάς τη βδομάδα δεν θεωρούνται ανεργία) ένας παράγοντας που θα επηρεάσει τις ΗΠΑ και άλλες χώρες είναι η ραγδαία προωθούμενη αυτοματοποίηση της παραγωγής (τεχνητή νοημοσύνη, ρομποτική και άλλα). Ακριβώς επειδή χρησιμοποιείται από τα μονοπώλια για την κερδοφορία τους, θα οδηγήσει σε απώλεια σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας. Ενώ όλη αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων, φυσικά σε άλλο κοινωνικοοικονομικό σύστημα.

Στοχεύσεις με σκοπιμότητα

Στο θέμα της μετανάστευσης, η Κλίντον διαβεβαιώνει πως θα προχωρήσει σε γενική μεταρρύθμιση του συστήματος, διευκολύνοντας τη νομιμοποίηση ή την παροχή δικαιωμάτων σε μετανάστες που εργάζονται στις ΗΠΑ δίχως νόμιμα έγγραφα. Υπόσχεται απλοποίηση του συστήματος νομιμοποίησης μεταναστών, τερματισμό της κράτησης οικογενειών και κλείσιμο των ιδιωτικών κέντρων κράτησης. Ολα αυτά, βέβαια, δεν προτείνονται από ευαισθησία στους μετανάστες, αλλά από τη σκοπιά του πώς θα αξιοποιηθούν καλύτερα για να αυξήσουν τα κέρδη των επιχειρήσεων με φτηνή εργατική δύναμη.

Ο Τραμπ στοχεύει στο ...θυμικό ορισμένων εργαζομένων που βλέπουν ως απειλή τους μετανάστες και ευαγγελίζεται τη θέσπιση σκληρότερων ελέγχων, ώστε «να αυξηθούν οι μισθοί και οι θέσεις εργασίας Αμερικανών». Λέει πως θα οικοδομήσει τείχος στα νότια σύνορα με το Μεξικό και ότι θα απελαύνει «παράνομους» μετανάστες με πρώτους αυτούς με ποινικό μητρώο. Διαβεβαιώνει πως θα επιβάλει βιομετρικούς ελέγχους σε αεροδρόμια, λιμάνια και μεθοριακούς σταθμούς. Καλλιεργώντας έντονα την τρομοϋστερία, υποστηρίζει ότι εάν εκλεγεί δεν θα γίνονται δεκτοί στις ΗΠΑ μετανάστες από «περιοχές που εξάγουν τρομοκρατία» ή δεν έχουν τη δυνατότητα διασταύρωσης στοιχείων ταυτότητας.

Υποκρισία και ανέξοδες υποσχέσεις

Στον τομέα της Υγείας κυριαρχεί η υποκρισία, αφού στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα προς πώληση.

Η Κλίντον προτίθεται να διατηρήσει το σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του Προέδρου Ομπάμα (Obamacare), που στην ουσία είναι υπηρεσίες «πτωχοκομείου», και ισχυρίζεται πως θα υπερασπιστεί το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, τη στιγμή που οι ανασφάλιστοι είναι πάνω από 40.000.000 και που εκατομμύρια Αμερικανοί άνω των 70 και 80 ετών αναγκάζονται να δουλεύουν, όχι από χόμπι αλλά από ανάγκη.

Ο Τραμπ σκοπεύει να καταργήσει το Obamacare, υποστηρίζοντας την «ελεύθερη» επιλογή ασφαλιστικής κάλυψης, «ελευθερία» δηλαδή που εξαρτάται από την οικονομική δυνατότητα εκάστου... Τάζει, έτσι, φθηνότερα φάρμακα και υπόσχεται συμφωνίες ανάμεσα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τις διοικήσεις μεγάλων νοσοκομείων για την παροχή «βασικών υπηρεσιών», δηλαδή επίσης υπηρεσίες «πτωχοκομείου». Συνδέει, επιπλέον, τη μείωση του κόστους σε δαπάνες Υγείας με τη μείωση της παράνομης μετανάστευσης.

Oπλοκατοχής το ...δούλεμα

Σε μια χώρα που το ίνδαλμα του «Ράμπο» και του παγκόσμιου χωροφύλακα καλλιεργείται συστηματικά και τα όπλα είναι σε κάθε σχεδόν σπίτι, οι δύο υποψήφιοι «ψαρεύουν» στα «θολά νερά» της «ασφάλειας», αξιοποιώντας τα συχνά λουτρά αίματος σε σχολεία και δημόσιους χώρους.

Η Κλίντον προτείνει ελέγχους στα ποινικά μητρώα για όλους τους αγοραστές όπλων σε καταστήματα, εκθέσεις όπλων και από ιδιώτες. Είναι υπέρ της θέσπισης νόμων, ώστε να μένουν τα όπλα μακριά από άτομα με ιστορικό ενδο-οικογενειακής βίας. Προωθεί την απαγόρευση πώλησης όπλων στρατιωτικού τύπου. Θέλει «σαφή κριτήρια» για τη χρήση φονικής αστυνομικής βίας, την επανεκπαίδευση αστυνομικών και την τοποθέτηση καμερών σε όλους τους αστυνομικούς. Αντιτίθεται στις ιδιωτικές φυλακές.

Ο Τραμπ, με στήριξη του πανίσχυρου λόμπι της «Εθνικής Ενωσης Οπλων» (NRA), κατηγορεί την Κλίντον ότι θέλει να «αφοπλίσει τους Αμερικανούς που ζουν σε περιοχές με υψηλή εγκληματικότητα». Αντιτίθεται στην κατηγοριοποίηση και στον περιορισμό πώλησης όπλων. Λέει πως θα αυξήσει τα δικαιώματα οπλοκατοχής και θα κάνει πιο αυστηρή τη δίωξη του εγκλήματος. Στο ζήτημα της αστυνόμευσης, υποστηρίζει την παραδειγματική τιμωρία όλων όσοι ασκούν φονική βία σε βάρος αστυνομικών, διαμηνύοντας πως θα εκδώσει προεδρικό διάταγμα, ώστε να επιβάλλεται η θανατική ποινή στους δολοφόνους αστυνομικών ή πρακτόρων του FBI. Διαβεβαιώνει πως θα προωθήσει το διορισμό «πιο αποτελεσματικών» εισαγγελέων για τη δίωξη του εγκλήματος και είναι υπέρ της δημιουργίας περισσότερων ιδιωτικών φυλακών.

για το http://www.rizospastis.gr/