Είναι ο νεοφιλελευθερισμός, ηλίθιε!

Συντάκτης: Μπάμπης Μιχάλης

Για τον θρίαμβο του Τραμπ «θα κατηγορήσουν τον ρατσισμό και τον μισογυνισμό. Θα κατηγορήσουν τους μηχανισμούς καταστολής των ψηφοφόρων, το FBI και το παιχνίδι του με τα emails της Χίλαρι. Θα κατηγορήσουν την αδράνεια των οπαδών του Μπέρνι Σάντερς, τα άλλα κόμματα, τους ανεξάρτητους υποψηφίους, τα ιδιωτικά μίντια, τα μέσα δικτύωσης, τα WikiLeaks. Ετσι όμως θα αφήσουν απέξω τον βασικό υπεύθυνο για τη δημιουργία αυτού του εφιάλτη: τον νεοφιλελευθερισμό και την “τάξη του Νταβός”». Χειμαρρώδης ο λόγος της Ναόμι Κλάιν στο εξαιρετικό άρθρο που δημοσιοποίησε λίγες ώρες μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Προκάλεσε τεράστια ενόχληση σε κάποιους, αφού μπήκε στην ουσία λέγοντας κάποια πράγματα με το όνομά τους.

Ενδεικτικό της ενόχλησης που προκάλεσε είναι το ότι στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα του κεντροαριστερού βρετανικού «Guardian» το άρθρο της Καναδέζας ακτιβίστριας, δημοσιογράφου και συγγραφέως του βιβλίου «Το δόγμα του σοκ» βγήκε αρχικά με τίτλο «Ηταν η άνοδος της τάξης του Νταβός που σφράγισε την τύχη της Αμερικής» και υπότιτλο «Ο εναγκαλισμός της Χίλαρι Κλίντον με τον νεοφιλελευθερισμό ήταν καταστροφικός, η μόνη απάντηση είναι να τα βάλουμε με τους δισεκατομμυριούχους».

Λίγες ώρες μετά, όμως, και αφού προφανώς είχαν γίνει οι σχετικές παρεμβάσεις, ο τίτλος του άρθρου άλλαξε στο λιγότερο επώδυνο «Ηταν ο εναγκαλισμός των Δημοκρατικών με τον νεοφιλελευθερισμό που έδωσε τη νίκη στον Τραμπ» και υπότιτλο «Οι άνθρωποι έχασαν την αίσθηση της ασφάλειας, του στάτους, ακόμη και της ταυτότητάς τους.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κραυγή μιας απελπισμένης Αμερικής για μια ριζοσπαστική αλλαγή».

Η Κλάιν όμως είναι σαφής στο άρθρο της: «Ο νεοφιλελευθερισμός... ενσωματώθηκε πλήρως από τη Χίλαρι Κλίντον και τον μηχανισμό της».

«Αυτό που χρειάζεται να κατανοηθεί είναι ο τεράστιος πόνος στους ανθρώπους. Υπό το καθεστώς των νεοφιλεύθερων πολιτικών της απελευθέρωσης, των ιδιωτικοποιήσεων, της λιτότητας, του εμπορίου, των επιχειρήσεων, το επίπεδο διαβίωσής τους συρρικνώθηκε απότομα.

»Εχασαν τις δουλειές τους, έχασαν τις συντάξεις τους, έχασαν το μεγαλύτερο μέρος από το δίχτυ ασφαλείας που καθιστούσε αυτές τις απώλειες λιγότερο τρομακτικές.

»Βλέπουν έτσι το μέλλον των παιδιών τους ακόμη χειρότερο από το επισφαλές παρόν τους. Την ίδια στιγμή, είδαν την άνοδο της τάξης του Νταβός – ένα υπερσυνδεδεμένο δίκτυο δισεκατομμυριούχων του τραπεζικού κλάδου και του τομέα της υψηλής τεχνολογίας, εκλεγμένων ηγετών στενά συνδεδεμένων με αυτά τα συμφέροντα και διασημοτήτων του Χόλιγουντ που έκαναν το όλο πράγμα να δείχνει πιο λαμπερό.

»Η επιτυχία όμως είναι ένα πάρτι στο οποίο δεν είχαν προσκληθεί [...] γνωρίζουν μέσα στην καρδιά τους ότι αυτός ο αυξανόμενος πλούτος και δύναμη των ελίτ συνδέεται κατά κάποιο τρόπο με τα αυξανόμενα χρέη και την αποδυνάμωσή τους.

»Ο Ντόναλντ Τραμπ μίλησε άμεσα γι’ αυτόν τον πόνο, η εκστρατεία του Brexit επίσης, τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης το ίδιο. Απαντούν με νοσταλγικό εθνικισμό και θυμό προς οικονομικές γραφειοκρατίες είτε της Ουάσινγκτον είτε της ΝΑFTA, είτε του ΠΟΕ, είτε της Ε.Ε. Και απαντούν βέβαια χτυπώντας τους μετανάστες, τους έγχρωμους, δυσφημίζοντας τους μουσουλμάνους, εξευτελίζοντας τις γυναίκες.

»Από την πλευρά της η Κλίντον είπε ότι όλα είναι καλά... Η ελίτ του νεοφιλελευθερισμού δεν έχει τίποτα να προσφέρει γι’ αυτόν τον πόνο, επειδή ο νεοφιλελευθερισμός ήταν αυτός που απελευθέρωσε την τάξη του Νταβός.

»Ανθρωποι όπως η Χίλαρι και ο Μπιλ Κλίντον ήταν οι αγαπημένοι του Νταβός», γράφει η Κλάιν, σημειώνοντας την ανάγκη μιας αληθινής ατζέντας αναδιανομής των εισοδημάτων που θα τα βάλει πραγματικά με την τάξη των δισεκατομμυριούχων και θα αξιοποιήσει κεφάλαια προς μια νέα πράσινη συμφωνία.