Συντάκτης; Γιάννης Δαμέλλος
Εδώ και μήνες, από τότε που ο Μπέρνι προσπαθούσε να νικήσει το "Σύστημα" του Δημοκρατικού Κόμματος, όλοι οι άνθρωποι που είχαν κοινή λογική στο χωρο των social media είχαν προειδοποιήσει ότι οι ψηφοφόροι του Σάντερς δεν επρόκειτο να ρίξουν την ψήφο τους για τη Χίλαρι στις Προεδρικές, γιατί απλά τη μισούσαν. Τα mainstream media, με τις διασυνδέσεις τους στο σύστημα, αλλά χωρίς αντίληψη της εμπάθειας που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, ποτέ δεν αναγνώρισαν αυτή την πιθανότητα, δηλ. το Δημοκρατικο Κόμμα να κατέβει διχασμένο στις Προεδρικές. Κι όμως, η Χίλαρι ξεκίνησε και τελείωσε την εκστρατεία της κατηγορούμενη και απολογούμενη για το βαρύ μητρώο της. Τα Wikileaks την τίναξαν στον αέρα. Το ίδιο και ο διευθυντής του FBI. Σήμερα το βράδι φαίνεται πως οι φόβοι των πρώτων βγαίνουν αληθινοί. Το συντηρητικό κομμάτι των ΗΠΑ, με εμπροσθοφυλακή τους λευκούς άνδρες, σιχτιριασμένους ανέργους και χαμηλόμισθους, χωρίς πτυχίο και δίχως όραμα σε μια μη παραγωγική οικονομία, κατέβηκε συσπειρωμένο να ψηφίσει έναν βρούτο για Πρόεδρο των ΗΠΑ, κι εκμεταλλευόμενο μια ακόμα αποτυχία -μετά το Brexit- του Συστήματος να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του, κατάφερε το αδύνατο. Αν δεν γίνει κάτι μέσα στις επόμενες ώρες, επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ θα είναι ο Ντόναλντ Τραμπ.
Τώρα όλοι οι συστημικοί του κόμματος αναρωτιούνται πώς κατάφερε ο Τραμπ να κάνει αυτή την εμφανιση, σήμερα το βράδι. Αν ο Μπέρνι ήταν ο αντιπρόεδρός της, σήμερα η Χίλαρι θα νικούσε με διαφορά. Αλλά το σύστημα δεν ήθελε το Μπέρνι Σάντερς, τον πολέμησε, και δεν θα τον έκανε ποτέ αντιπρόεδρο. Κι οι αμερικάνοι εκδικήθηκαν το συστημα. Τώρα κάθε πυροβολημένος στον αμερικάνικο Νότο θα έχει το δικαίωμα να φωνάζει ρατσιστικά συνθήματα και γι αυτο θα φταίει το πολιτικό σύστημα. Θα πάμε καμιά πενηνταριά χρόνια πίσω και ποιος ξέρει τί θα ξημερώσει στις ΗΠΑ άυριο, επειδή, μετά την άλωσή του από τις Τράπεζες, το πολιτικό σύστημα κατάφερε να γίνει το κόκκινο πανί για πάρα πολλούς Αμερικάνους.
Εδώ και μήνες είχαμε προειδοποιήσει ότι οι προβλέψεις των μέσων του Συστήματος για εύκολη νίκη της Χίλαρι ήταν παραπλανητικές. Όπως και με το Brexit, οι τηλεφωνικές σφυγμομετρήσεις δεν ήταν τόσο αντιπροσωπευτικές όσο οι ιντερνετικές, γιατί απλά στο Διαδίκτυο οι ψηφοφόροι δεν δίνουν τα στοιχεία τους.
Μια πιθανή νίκη του Τραμπ σήμερα το βράδι, ανήκει σε μια σιωπηλή πλειοψηφία λευκών Αμερικανών ανδρών που προφανώς ψήφισαν συσπειρωμένοι και ξεπέρασαν το νούμερο των συστημικών Δημοκρατικών ανδρών και γυναικών -αξίζει να δούμε το ποσοστό των γυναικών που ψήφισαν τη Χίλαρι-, γιατί οι άλλοι, οι οπαδοί του Σαντερς, οι κινηματικοί Δημοκρατικοί δεν πήγαν να ψηφίσουν. Έκατσαν σπίτι τους και ουσιαστικά στέρησαν στην Κλίντον το δικαίωμα να κυβερνήσει. Ήταν επιλογή τους και την ενεργοποίησαν. Τελικά γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος.
Οι Δημοκρατικοί -αν χάσουν σήμερα το βράδι- θα πρέπει να αναζητήσουν ένα νέο όραμα. Αυτό που προσπαθούν να πουλήσουν έμεινε στο ράφι.
ΥΓ. Η Γερουσία πάει στους Ρεπουμπλικάνους και το Obamacare στο διάβολο. Μαζί με τις παγκόσμιες αγορές που χάσανε πολλή από τη φόρα τους. Ο Πούτιν πρέπει να έχει κατουρηθεί από τα γέλια, κι οι Ευρωπαίοι από το φόβο τους. Κι εκεί που νόμιζα ότι τα είχα δει όλα, κοιμισμένος στη λήθη της μεγαλούπολης, ξαφνικά αυτό συμβαίνει στην ηγεμονία και όλα είναι στον αέρα.
No comments:
Post a Comment