Γιώργος Τσιάρας
Δεν τον πάω καθόλου, το ξέρετε άλλωστε - αλλά προχθές με έκανε, ο άτιμος, να σκάσω στα γέλια. Μιλάω για τον τεχνοκράτη, διορισμένο και προφανώς αντιπαθέστατο Ιταλό πρώην κεντρικό τραπεζίτη (και ως εκ τούτου εμπνευστή των capital controls, αρχιεκβιαστή και συν-νεκροθάφτη της ελληνικής οικονομίας) και νυν πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι, που «γαλουχήθηκε» στις τάξεις της αμαρτωλής αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs και που πήγε στις ΗΠΑ αποφασισμένος να πετύχει την αναβάθμιση της χώρας του στην ευρωπαϊκή και τη διεθνή σκακιέρα.
Και ο οποίος, με την ευκαιρία... «έδωσε» στεγνά τους ομολογουμένως διπρόσωπους εταίρους του, ξεκαθαρίζοντας στον Τζο Μπάιντεν ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων που το πρωί ορκίζονται... «Σλάβα Ουκραΐνι» και διαγωνίζονται ποιος θα στείλει περισσότερα όπλα και χρήματα στον Ζελένσκι, το βράδυ αλλάζουν καπελάκι και στέκονται στην ουρά της Gazprom, της Rosneft και του Πούτιν όχι μόνο για να πληρώσουν τα καταραμένα και βδελυρά ρωσικά καύσιμα, αλλά να τα πληρώσουν και σε (φτου φτου)... ρούβλια!
«Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι από τους εισαγωγείς φυσικού αερίου έχουν ήδη ανοίξει τους λογαριασμούς τους σε ρούβλια στην Gazprom», δήλωσε ο Ντράγκι, προκαλώντας απανωτά εγκεφαλικά στην πολεμόχαρη ηγεσία των Βρυξελλών και σε σειρά ψευδόμενων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Μιλώντας σε δημοσιογράφους, μία μέρα μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ο Ιταλός αποδόμησε πλήρως το παραμύθι με την αυστηρότητα και τις... αρχές των Ευρωπαίων, διευκρινίζοντας ότι ακόμη και ο μεγαλύτερος εισαγωγέας φυσικού αερίου στη Γερμανία έχει ήδη πληρώσει σε ρούβλια!
Οσο για τη χώρα του, που πέρσι κάλυψε το 40% των αναγκών της σε γκάζι με εισαγωγές από τη Ρωσία, ο Ντράγκι διευκρίνισε ότι δεν πληρώνει «ακόμα» ευθέως σε ρούβλια, αλλά βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για τον νέο μηχανισμό πληρωμής, ενώ παράλληλα αναζητά «επειγόντως» (αλλά απ’ ό,τι καταλάβαμε... δεν βρίσκει) εναλλακτικούς προμηθευτές στις... «δημοκρατικές» και πάνω απ’ όλα βαθιά φιλειρηνικές χώρες του Περσικού Κόλπου! Αλλωστε τις μέρες που πέρασαν, όλοι είδαμε ποιος έκοψε... νταηλίκι κατά 25% το ρωσικό γκάζι που έρχεται στην Ευρώπη – και ναι, το βρήκατε, δεν ήταν το «κακό» Κρεμλίνο, αλλά το «καλό» Κίεβο, εκβιάζοντας τους πάντες και προσπαθώντας για ακόμη μία φορά να κάνει την κηδεία (των άλλων, δηλαδή της ευρωπαϊκής οικονομίας) με ξένα κόλλυβα…
Α, και μην το ξεχάσω. Προχθές, 12/5 ήταν η όγδοη επέτειος της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Ντονέτσκ. Οσοι από εσάς ψάχνετε για ήρωες στην Ουκρανία, αφήστε παρακαλώ στην άκρη τους νεοναζί τυφλοπόντικες της Αζοφστάλ να αργοσαπίζουν τυλιγμένοι με τα λάβαρά τους των μεραρχιών Waffen SS Das Reich και Tottenkopf και ρίξτε μια ματιά στο τι έγινε πριν από ακριβώς οκτώ χρόνια στην Οδησσό, στη Μαριούπολη και στο Ντονμπάς, ποιοι ήταν οι αληθινοί εισβολείς και κατακτητές στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ και κυρίως ποια ήταν τα πραγματικά παλικάρια που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα τους, σαν τους μακαρίτες «Γκίβι», «Μοτορόλα» και Ζαχαρτσένκο.
Ας ρίξουν όλοι μια ματιά στο ποιοι Ουκρανοί ολιγάρχες και μεγαλομαφιόζοι χρηματοδότησαν όλα αυτά τα χρόνια τα τάγματα εφόδου, που αιματοκύλησαν τη Μαριούπολη και το Ντονμπάς – με πρώτο τον ζάμπλουτο καναλάρχη και σπόνσορα του Ζελένσκι, τον αυτοεξόριστο σήμερα Ιχορ Κολομόισκι, που ζει μεταξύ Γενεύης και Ισραήλ και δηλώνει υπέρμαχος της ειρήνης με τη Ρωσία, αποκηρύσσοντας τα τέρατα που ο ίδιος «δημιούργησε» την εποχή της παντοδυναμίας του, ενώ διώκεται πλέον ακόμη και από τις ΗΠΑ. Και μετά, όποιος αντέχει, ας αφήσει νοερά ένα λουλούδι στο «Σοκάκι των Αγγέλων» του Ντονέτσκ, το μνημείο για τα εκατοντάδες σκοτωμένα και τα χιλιάδες ακρωτηριασμένα παιδιά των ρωσόφωνων.
No comments:
Post a Comment