Ούτε βήμα πίσω!

Από το editorial της Εφημερίδας των Συντακτών

Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε. Με τροπολογία της κυβέρνησης που θα ψηφιστεί σήμερα από τη Βουλή, οι τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας στους οποίους θα δοθεί άδεια -ανεξαρτήτως περιεχομένου- θα είναι τέσσερις.

Συνεπώς, από τους επτά που λειτουργούν σήμερα, οι τρεις θα κλείσουν. Ο τηλεοπτικός χάρτης γράφεται ξανά από την αρχή κι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.

Για είκοσι επτά χρόνια, δηλαδή από τότε που υπάρχει ιδιωτική τηλεόραση, στον χώρο της ενημέρωσης διαμορφώθηκαν ισχυρότατα συμφέροντα, με πολυπλόκαμη επιχειρηματική δραστηριότητα την οποία εξυπηρετούσαν με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που διέθεταν, έχοντας ταυτόχρονα καθοριστικά παρεμβατικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.

Τα συμφέροντα αυτά δεν είναι εύκολο να τα ξεριζώσει κανείς, ούτε καν να τα περιορίσει, αν δεν είναι αποφασισμένος να φτάσει τη σύγκρουση ώς το τέλος. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό δεν μπορεί να γίνει «αναίμακτα».

Οι βαρόνοι της ενημέρωσης, όταν αντιλήφθηκαν ότι η κυβέρνηση θα κάνει το επόμενο βήμα με την τροπολογία, έδειξαν αμέσως τα δόντια τους. Στο «Βήμα», τη ναυαρχίδα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, δηλαδή του συγκροτήματος Ψυχάρη, το χθεσινό κύριο άρθρο ήταν ενδεικτικό, με τίτλο «Στόχος η ενημέρωση» και κατακλείδα «Αρκετά με τα παιγνίδια με τους θεσμούς και τους διχασμούς.

Η ελευθεροτυπία, η ελεύθερη διακίνηση όλων των ιδεών και απόψεων είναι θεμέλιοι λίθοι της Δημοκρατίας. Δεν μπορούν και δεν πρόκειται να τους υποτάξουν, ούτε να γίνουν όργανα της καθεστωτικής τους νοοτροπίας». Δηλαδή όποιος εναντιώνεται στο συμφέρον των μιντιαρχών -ακόμη και των χρεοκοπημένων- προκαλεί διχασμό, διαπνέεται από καθεστωτική νοοτροπία και θίγει τους θεμέλιους λίθους της Δημοκρατίας! Τέτοια αντίληψη έχει ο κ. Ψυχάρης για τον εαυτό του και τους ομοίους του...

Αμεση αντίδραση στην κυβερνητική τροπολογία είχε και η Ενωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας, κάνοντας λόγο για «νομοθετικά εκτρώματα», ενώ δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι οι καναλάρχες, στο χαράκωμα που στήνουν, βάζουν μπροστά τους εργαζομένους τους, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα γι’ αυτούς. Η υποκρισία τους είναι γνωστή. Και ο πόλεμος, με όλα τα μέσα, αναμενόμενος. Η κυβέρνηση από τη μεριά της οφείλει να μην κάνει βήμα πίσω.