Συντάκτης: Γιάννης Δαμέλλος
Την πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ να είναι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν όταν μια από τις εθελόντριες του Μπέρνι Σάντερς, η Yvonne C. Claes έγραψε στο medium.com ότι η υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον εγγυάται αποτυχία των Δημοκρατικών στην Προεδρική κούρσα, επειδή πολύ απλά το 1/3 των ψηφοφόρων του Σάντερς δεν πρόκειται να τη ψηφίσουν στις γενικές εκλογές. Τελεία και παύλα.
Η Κλάες έγραφε χαρακτηριστικά: "Το Δημοκρατικό Κόμμα πρέπει ν' ακούσει τους ψηφοφόρους του πριν είναι πολύ αργά. Η Κλίντον δεν έχει καμία τύχη. Το ξέρω γιατί δούλεψα για τον Σάντερς και γνωρίζω προσωπικά πολλούς Berners. Είναι πολύ πολιτικοποιημένοι. Έχουν κάνει την έρευνά τους για τη Χίλαρι. Και δεν πρόκειται να υποστηρίξουν κάποιον που θεωρεί το Χένρι Κίσινγκερ φίλο και τη Γουόλ Στριτ κουμπαρά. Και το 1/3 αυτών έχουν πάρει πολύ σοβαρά την οδηγία που τους έδωσε ο Σάντερς, να μην υποστηρίξουν τη Χίλαρι στην περίπτωση που είναι η υποψήφια των Δημοκρατικών στις γενικές εκλογές. Τριαντα τρία τοις εκατό μιας "επανάστασης" είναι πολύς κόσμος. Γι' αυτό Χίλαρι "Καλή Τύχη, θα τη χρειαστείς".
Δυστυχώς για τους Αμερικανούς, και ιδιαιτερα τους Δημοκρατικούς, σ' αυτή την Προεδρική κούρσα, είναι διχασμένοι και το γεγονός ότι ο Σάντερς κέρδισε την Πολιτεία της Ουάσιγκτον, την Αλάσκα και τη Χαβάη κάνει τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα. Το μομέντουμ έχει γυρίσει υπέρ του Σάντερς, αλλά ακόμη υπολοίπεται πολλών εκλεκτόρων της Κλίντον και δύσκολα θα τη νικήσει. Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα, όταν συνειδητοποιήσει κανείς από πού προέρχονται οι ψηφοφόροι του Σάντερς. Η μεγάλη πλειοψηφία τους προέρχεται από ανεξάρτητους ψηφοφόρους που δεν είναι καν μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος και στήριξαν τον Σάντερς στις τοπικές εκλογές όπου δεν χρειάζονταν να είναι κάποιος κομματικό μέλος για να ψηφίσει. Ο Σάντερς κέρδισε όλες αυτές τις εκλογές στα Caucus States όπως ονομάζονται: Alaska, Colorado, Hawaii, Kansas, Maine, Minnesota. Όμως δεν είναι σίγουρο ότι η Κλίντον μπορεί να στηρίζεται σ' αυτές τις ψήφους, στις γενικές εκλογές.
Ο Τραμπ στον αντίποδα ισοπεδώνει τους αντιπάλους του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα χρησιμοποιώντας ένα πρωτοφανή λαϊκισμό απευθυνόμενος τόσο στους φανατικούς ακροδεξιούς, όσο και στους απογοητευμένους από το σύστημα συντηρητικούς, αλλά πολύ χειρότερα σε λαϊκά στρώματα ανέργων και υποαπασχολούμενων λευκών που στο πρόσωπο των παράνομων μεταναστών βλέπουν την καταστροφή της ψευδαίσθησης, του αμερικανικού τους ονείρου.
Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί Ρεπουμπλικανοί που δεν μοιράζονται τα όνειρα του Τραμπ, όμως δεν αποτελούν τόσο μεγάλο κίνδυνο στην εκλογική διαδικασία για εκείνον όσο οι ανεξάρτητοι ψηφοφόροι του Σάντερς για τη Χίλαρι Κλίντον. Ακριβώς επειδή είναι ανεξάρτητοι κι εκείνη είναι η προσωποποίηση του συστήματος, οι ίδιοι άνθρωποι που τώρα στηρίζουν τον Σάντερς, από εκδίκηση και μόνο κατά της Κλίντον μπορεί αύριο να ρίξουν τη ψήφο τους για τον μεγαλομανή, ρατσιστή επιχειρηματία. Και εκείνος να στρογγυλοκαθίσει στο θρόνο του πλανητάρχη με το κόκκινο κουμπάκι σε απόσταση αναπνοής...
Τώρα, αναρωτιέται κάποιος: Τί κάνουμε; Ή καλύτερα, τί μπορούν να κάνουν οι Δημοκρατικοί για να αποτρέψουν τον Ντόναλντ Τραμπ από το να κυβερνήσει τις ΗΠΑ; Η απάντηση είναι απλή: Να στηρίξουν μαζικά όποιον υποψήφιο εκλέξει το Δημοκρατικό Συνέδριο.
Και να προσεύχονται αυτός να είναι ο Σάντερς.
No comments:
Post a Comment