Ευτυχισμένο το 2010!

Συντάκτης: Πιτσιρίκος

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, δήλωσε σήμερα πως το νόμισμα αποκτά νόημα μόνον όταν υπηρετεί τον άνθρωπο, πως είναι χρέος όλων μας η υπεράσπιση των συνανθρώπων μας και πως αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.

Μια γρήγορη ερμηνεία για την δήλωση Παυλόπουλου είναι πως η Ελλάδα πάει για έξοδο από το ευρώ και πως φοβάται ότι θα ακολουθήσει εμφύλιος πόλεμος.

Δεν ξέρω γιατί έπρεπε να περάσουν έξι χρόνια από την χρεοκοπία της Ελλάδας, για να ακουστεί από «επίσημα χείλη» πως το νόμισμα αποκτά νόημα μόνο όταν υπηρετεί τον άνθρωπο.

Δεν είναι προφανές αυτό;

Οι άνθρωποι δεν έφτιαξαν τα νομίσματα, για να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη;

Έπρεπε η χώρα να διαλυθεί, το δημόσιο χρέος να εκτοξευτεί, το ιδιωτικό χρέος να σπάσει όλα τα ρεκόρ, το ΑΕΠ να πάθει καθίζηση, η ανεργία να σπάσει όλα τα ευρωπαϊκά ρεκόρ, οι Έλληνες να μεταναστεύσουν μαζικά και χιλιάδες συμπατριώτες μας να αυτοκτονήσουν, για να τολμήσει ο Προκόπης Παυλόπουλος να πει το προφανές;

Όταν συνάνθρωποί μας εξαθλιώνονταν ή έμεναν στον δρόμο, δεν ίσχυε ότι το νόμισμα αποκτά νόημα μόνον όταν υπηρετεί τον άνθρωπο;

Και καλά, ο Προκόπης Παυλόπουλος, υπερμορφωμένος άνθρωπος, δεν πήρε τίποτα χαμπάρι για την κατάσταση της χώρας, όταν οι πολίτες ψήφισαν σε δημοψήφισμα πριν από 10 μήνες και το ΟΧΙ τους έγινε ΝΑΙ;

Κοτζάμ Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν κατάλαβε πως -μετά από αυτό που έγινε με το δημοψήφισμα- δεν είναι πρόεδρος καμίας Δημοκρατίας αλλά μια μαριονέτα σε ένα προτεκτοράτο;

Τι άλλαξε από τότε;

Βέβαια, πλησιάζει η μέρα που η Ελλάδα θα είναι περισσότερα χρόνια χρεοκοπημένη και σε Μνημόνια, από τα χρόνια της ένταξης στην ευρωζώνη μέχρι την ημέρα της χρεοκοπίας.

Τα ψέματα, οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες συγκρούονται πια μετωπικά με την πραγματικότητα.

Αφού δεν πήραμε το 2010 την τύχη μας στα χέρια μας, ήρθε η τύχη να μας συναντήσει.

Είχαμε αρκετές ευκαιρίες όλα αυτά τα χρόνια.

Τα κάναμε όλα λάθος.

Το μεγαλύτερο λάθος ήταν ότι δεν αντιδράσαμε σαν ένας λαός. Ίσως, επειδή, τελικά, δεν είμαστε ένας λαός.

Ο καθένας πίστεψε πως αυτός θα τα καταφέρει. Μόνος του. Και αδιαφόρησε για το κοινό καλό.

Αν κάτι με ενοχλεί, δεν είναι η ήττα.

Με ενοχλεί ότι δεν πολεμήσαμε.

Αν και είμαι βέβαιος πως οι περισσότεροι Έλληνες αισθάνονται σαν ηρωικοί αγωνιστές της αντίστασης.