Πολεμώντας δια αντιπροσώπου: Μια συντομη ιστορία της Αμερικανικής Ηγεμονίας

Γράφει ο Γιάννης Δαμέλλος

"Κάποιος από τους Σαΐους χαίρεται με την ασπίδα μου.   Αυτήν που εγκατέλειψα παρά τη θέλησή μου σ’ έναν θάμνο. Όπλο στ’ αλήθεια αλάνθαστο. Μου φτάνει όμως που γλύτωσα. Τί με νοιάζει η ασπίδα εκείνη; Ας χαθεί. Άλλη θα βρω καλύτερη και πάλι."

Τον 8ο αιώνα π.Χ., την εποχή τής επικής ποίησης, ο ηρωισμός αποτελούσε σκοπό ζωής αν και τις περισσότερες φορές οδηγούσε στο θάνατο. Έναν αιώνα μετά, στην εποχή τού Αρχιλόχου του Σκωπτικού ο εξ ανάγκης «ρίψασπις» δεν στιγματίζεται, διότι προέχει η ζωή του. Ασπίδα βρίσκεται και άλλη! Μου αρκεί που γλύτωσα, λέει ο Παριανός ο ποιητής. Οι Ουκρανοί έχουν πολλά να μάθουν από εκείνον. Γιατί αν περιμένουν απ' τους Αμερικάνους να πολεμήσουν τον πόλεμό τους, θα πεθάνουν μέχρι τον τελευταίο.

Εγώ θα επιχειρήσω να περιγράψω μια σύντομη και πρόσφατη ιστορία της Αμερικανικής Ηγεμονίας και των Πολέμων που διεξάγει δι' αντιπροσώπου. Δεν αφορά μόνο τους Ουκρανούς. Πιάνετε το υπονοούμενο.

Έχουμε και λέμε.

Στο Αφγανιστάν οι ΗΠΑ πολέμησαν τη Ρωσία μέχρι να πεθάνει κι ο τελευταίος Αφγανός, μετά εισέβαλαν κι εκείνοι, έγινε εμφύλιος, απέτυχαν παταγωδώς και αποσύρθηκαν και τώρα κατσικώθηκαν εκεί τα Ταλιμπάνια κι εκείνοι σφυρίζουν κλέφτικα.

Στο Ιράκ, αφού εισέβαλαν, και τους βομβάρδισαν, ξεσπίτωσαν και κλεψαν το πετρέλαιο, μετά τους έβαλαν να σφαχτούνε μεταξύ τους, μέχρι να πεθάνει κι ο τελευταίος Ιρακινός, Σουνίτες με Σιίτες, με αποτέλεσμα την Isis. Στο κατόπι όπλισαν τους Ιρακινούς και παρέα με τους Κούρδους τους έβαλαν να διώξουνε την Isis που όπλιζε ο Ερντογάν. Και τώρα για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους,  αφήνουνε τους Τούρκους να εισβάλλουν στο Βόρειο Ιράκ και να χτυπάνε τους Κούρδους. 

Στην Αίγυπτο οι Αμερικάνοι έκαναν μαγικά. Μετά την ιστορική ομιλία του Ομπάμα στο Κάιρο ξεσήκωσαν την Μουσουλμανική Αδελφότητα για να ξεφορτωθούνε τον Μουμπάρακ κι όταν είδαν ότι τις εκλογές τις κέρδισαν οι Μουσουλμάνοι και όχι τα τσιράκια τους κι οι στρατιωτικοί, έβαλαν το Σίσι να κάνει πραξικόπημα, και μπουζούριασαν όλους τους Αδελφούς στη φυλακή. Να μην φρικάρει κι ο κουμπάρος...

Στην Υεμένη έχουν βαλει τους αντιπρόσωπούς τους, τους Σαουδάραβες να σκοτώνουν παιδάκια. Εκείνοι προμηθεύουν τις βόμβες. Τεχνικά, σκοτώνουν δι' αντιπροσώπου.

Στη Λιβύη πολέμησαν Κινέζους και Ρώσους και προκάλεσαν τον εμφύλιο, μέχρι που σκοτώθηκε κι ο τελευταίος Λίβυος και στο κατόπι, ξεφορτώθηκαν τον Καντάφι και μέσα σε μια μέρα μετακόμισαν την Αλ Κάιντα της Βεγγάζης στη Συρία. 

Όπου αμέσως μετά προκάλεσαν Εμφύλιο και πολεμήσαν τους Ρώσους και τον Άσαντ μέχρι να πεθάνει κι ο τελευταίος Σουνίτης στο Χαλέπι. Μεταξύ τους και οι περισσότεροι Αλκαϊντιστές από τη Βεγγάζη. Και όταν οι Κούρδοι, πουχαν γίνει ορντινάτσες τους, τους παρακάλαγαν για βοήθεια επειδή τους χτύπαγε ο Ερντογάν, ο Τραμπ απέσυρε όλο το στρατό του απ΄τη Ροχάβα και τον έστειλε να φυλάει τις κλεμένες πετρελαιοπηγές των Σύρων που κληρονόμησαν οι  ΗΠΑ από την Isis. 

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, πώς τώρα οι Ουκρανοί, μετά από τόσες ιστορικές συμπτώσεις αγνοούν το αυτονόητο. 

Κι αυτό δεν είναι πως οφείλουν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Κανείς δεν περιμένει τίποτε λιγότερο από εκείνους. 

Αυτό που φαίνεται πως δεν καταλαβαίνουν είναι πως στην Ουκρανία οι Αμερικάνοι θα πολεμήσουν τη Ρωσία μέχρι να πεθάνει κι ο τελευταίος Ουκρανός. Έτσι λειτουργεί ο Πόλεμος δι Αντιπροσώπου.