Ντόναλντ, πάτα το κουμπί!

Συντάκτης: Γιώργος Τσιάρας για την Εφημερίδα των Συντακτών

Για τον Νόαμ Τσόμσκι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις: εδώ και μισό αιώνα είναι η δική μας «Φωνή της Αμερικής» – ο άνθρωπος που με τα άρθρα, τις συνεντεύξεις και πρωτίστως τα βιβλία του εκφράζει τη χαμένη συνείδηση της υπερδύναμης, καταγράφοντας συστηματικά τις ανά τον κόσμο εκστρατείες της και φωτίζοντας αθέατες πλευρές της πολιτικοεπιχειρηματικης διαπλοκής, της μιντιακής δικτατορίας και του στρατο-βιομηχανικού συμπλέγματος κρατικής τρομοκρατίας που εξάγει τον όλεθρο σε όλο τον πλανήτη στο όνομα του «ανθρωπισμού».

Ο σπουδαίος γλωσσολόγος, που έγινε από ανάγκη πολιτικός επιστήμων, δημοσιογράφος και ιστορικός, ώστε να συνεχίσει και να επεκτείνει το έργο του δασκάλου του Χάουαρντ Ζιν- του μακαρίτη συγγραφέα της ανεκτίμητης «Ιστορίας του Λαού των Ηνωμένων Πολιτείων».

Και συνάμα ο αναρχικός δάσκαλος όλων ημών των αιρετικών της νεότερης γενιάς, των «young contrarians» που λένε και στις ΗΠΑ – όλων ημών που αρνούμαστε να καταπιούμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρουν, που στεκόμαστε απέναντι στην εξουσία, που πιστεύουμε ακόμα στην ελεύθερη σκέψη και τις ανόθευτες αξίες της άμεσης δημοκρατίας και της αδέσμευτης Αριστεράς.

Ο γερο-Νόαμ, λοιπόν, έφτασε τα 88, αλλά δεν το βάζει κάτω. Δεν τον αφήνει η άτιμη η ζωή να τα παρατήσει και να αποστρατευτεί στις δάφνες του.

Ετσι, επανήλθε πριν από λίγες μέρες με νέα συνέντευξη του στον ιστότοπο AlterNet.org, για να στηλιτεύσει ξανά το «φαινόμενο Τραμπ», καθώς βλέπει με γνήσιο τρόμο –όπως όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι– αυτόν τον επικίνδυνο σαλτιμπάγκο της ολιγαρχίας να καλπάζει προς τον Λευκό Οίκο, διεγείροντας τα πιο χυδαία και αντιδραστικά ένστικτα της αμερικανικής κοινής γνώμης.

Και δεν κρύβει τους φόβους του:

«Ο Τραμπ λέει κάθε λογής πράγματα: κάποια από αυτά είναι λογικά, κάποια άλλα είναι θεότρελα. Αλλά οι ΗΠΑ είναι ένα κράτος με απίστευτη ισχύ και αν ο Τραμπ εννοεί αυτά που λέει, τότε το ανθρώπινο είδος βρήκε πολύ μεγάλο μπελά»!

Και συνεχίζει: 

«Το να βάλουμε πρόεδρο έναν άγριο άνθρωπο σαν κι αυτόν, να έχει το δάχτυλο στο κουμπί που μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο ή να παίρνει αποφάσεις με κολοσσιαία επίδραση σε όλο τον πλανήτη είναι μια ακραία τρομακτική προοπτική».

Κατόπιν, παραθέτει τους πέντε κατά τη γνώμη του σοβαρότερους λόγους, για τους οποίους ο Τραμπ αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή:

⒈ Η κλιματική αλλαγή. Πάνω που ο κόσμος άρχισε να συζητάει σοβαρά τις επιπτώσεις της βιομηχανικής ρύπανσης στον πλανήτη, χάρη και στην ομολογουμένως θετικότερη –σε σχέση τουλάχιστον με τον «τοξικό Τεξανό» προκάτοχό του, τον Μπους- στάση τού Ομπάμα στο θέμα, ο Τραμπ έρχεται να επαναφέρει την όλη συζήτηση στο σημείο μηδέν, αμφισβητώντας ακόμη και την ύπαρξη του φαινομένου του θερμοκηπίου και της αύξησης της στάθμης των ωκεανών:

«Οι επιπτώσεις της πλανητικής υπερθέρμανσης είναι εξαιρετικά σοβαρές, με φονικές συνέπειες για το είδος μας. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, και ιδιαίτερα ο Τραμπ, θα μπλοκάρουν τα μέτρα για περιορισμό της παραγωγής ενέργειας από τον άνθρακα. Ο Τραμπ επιμένει ότι το φαινόμενο απλά δεν υπάρχει»!

⒉ Η χρήση βασανιστηρίων θα επεκταθεί.

«Ο Τραμπ λέει: οι βασανισμοί είναι μια χαρά μέθοδος, ας τη συνεχίσουμε. Στην πράξη, υποστηρίζει θερμά τη χρήση της συγκεκριμένης μεθόδου βασανισμού που έχει απαγορευτεί από το διεθνές δίκαιο και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σκάνδαλο, του εικονικού πνιγμού (waterboarding): αυτός λέει ότι η μέθοδος αυτή "είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, ας κάνουμε παραπάνω"»!

⒊ Οι πρόσφυγες θα αντιμετωπίζονται σαν «εξωτερικό πρόβλημα».

«Ο Τραμπ λέει: "Ας κρατήσουμε όλους τους μουσουλμάνους έξω από τη χώρα. Ας χτίσουμε ένα τείχος ή, ακόμη καλύτερα, ας βάλουμε το Μεξικό να χτίσει ένα τείχος για να εμποδίσουμε τον κόσμο να έρχεται στις Ηνωμένες Πολιτείες". Αλλά από πού φεύγουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Οι περισσότεροι έρχονται από την κεντρική Αμερική, προσπαθώντας να γλιτώσουν από τα αποτελέσματα της δικής μας εξωτερικής πολιτικής».

⒋ Οι φυλετικές και κοινωνικές εντάσεις θα χειροτερέψουν.

«Οι άνθρωποι που τρέχουν σήμερα να στρατευτούν πίσω από το λάβαρο του Τραμπ είναι οι ίδιοι άνθρωποι που είδαν τις ζωές τους να καταστρέφονται, την αξιοπρέπειά τους να χάνεται, τις προοπτικές τους για το μέλλον να αφανίζονται από τέτοιες πολιτικές. Είναι οι άνθρωποι, οι τάξεις των ανθρώπων, για τους οποίους ο μέσος όρος ζωής μειώνεται στην πράξη. Το έχουμε δει ξανά αυτό στο παρελθόν και το αποτέλεσμα δεν ήταν καθόλου ωραίο».

⒌ Ακόμη και η προοπτική ενός παγκόσμιου πολέμου δεν μπορεί να αποκλειστεί.

«Δημοσκοπήσεις από αμερικανικά ινστιτούτα ερευνών έχουν δείξει ότι μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινής γνώμης θεωρεί ότι οι ΗΠΑ αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, με μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη. Αλλά ο κόσμος εδώ δεν το ξέρει- αυτό δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ στα αμερικανικά ΜΜΕ. Γι’ αυτό υπάρχει τόσος φόβος, δικαιολογημένος φόβος, σε όλο τον κόσμο για την εξέλιξη των προκριματικών εκλογών των Ρεπουμπλικανών»...

Φυσικά, ο σοφός δεν τρέφει αυταπάτες για το βαθιά διεφθαρμένο Δημοκρατικό Κόμμα και τη χαμένη τιμή της αμερικανικής δημοκρατίας- έστω κι αν εμφανώς προτιμά τον Σάντερς από τη Χίλαρι.

Ερωτηθείς για την υψηλή -και κάπως απρόσμενη- δημοτικότητα δεδηλωμένων «σοσιαλιστών», όπως ο Μπέρνι Σάντερς στις ΗΠΑ και ο Τζέρεμι Κόρμπιν στη Βρετανία, ο Τσόμσκι απάντησε: «Ο Σάντερς κατά τη γνώμη μου είναι ένας ειλικρινής και τίμιος δημοκράτης του New Deal. Ο Κόρμπιν εκφράζει θέσεις του παραδοσιακού Εργατικού Κόμματος. Το γεγονός ότι θεωρούνται «ακραίοι» είναι κάτι που έχει να κάνει με τη δεξιά στροφή όλου του πολιτικού φάσματος κατά τη διάρκεια της νεοφιλελεύθερης περιόδου»...

Πώς το ’λεγε να δείτε ο Τζορτζ Κάρλιν, ο μεγάλος κωμικός;

«Δεν είναι οι πολιτικοί που βρομάνε, είναι οι ψηφοφόροι! Σκεφτείτε πόσο βλάκας είναι ο μέσος Αμερικανός: Ε, λοιπόν, οι μισοί Αμερικανοί είναι ακόμη πιο ηλίθιοι από αυτόν»!