Το 2015 η πιο αιματοβαμένη χρονιά για τους ακτιβιστές γης και οικολόγους

Slain activists Ribeiro da Silva and his wife, Espirito Santo

Συντάκτης: Gaia

2016 λοιπόν…ένα ακόμα έτος μηδέν για ένα πολιτισμό και μια οικονομία πού καταρρέει και σκορπά παντού αίμα, αλλά όπως είπε και ένας παλιός αμερικάνος φιλόσοφος και ποιητής ό Utach Phillips (1935-2008) «ή γή δεν πεθαίνει αλλά δολοφονείται, και οί δολοφόνοι της έχουν και όνομα και διεύθυνση»...

Ήταν μια ξεδιάντροπη και άσχημη επίθεση. Τρεις ένοπλοι άνδρες βάδισαν σε ένα χωριό στην περιοχή Μιντανάο στις Φιλιππίνες τον περασμένο Σεπτέμβριο και διέταξαν τόν Dionel Campos και ένα συγγενή του, τον Bello Sinzo, έξω από τα σπίτια τους. Ήταν ακτιβιστές πού αγωνίζονταν ενάντια σέ μια νέα επιχείρηση εξόρυξης καί παρέμειναν εκεί με τις οικογένειές τους, παρά τις προηγούμενες απειλές. Μπροστά από συγχωριανούς και τους μαθητές σε ένα τοπικό σχολείο, οι δύο άνδρες εκτελέστηκαν επί τόπου εν ψυχρώ. Στη συνέχεια, οι ένοπλοι άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα , με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να σκορπίσουν.

Όταν οι χωρικοί επέστρεψαν, βρήκαν ένα τρίτο θύμα τον Emerito Samarca, εκτελεστικό διευθυντή του Learning Center μια εναλλακτική λύση για τη γεωργία και την οικοτεχνία, ήταν νεκρός σε μια καρέκλα με τα χέρια δεμένα, με μια μαχαιριά στο στομάχι του και το λαιμό του, ανέφεραν οί τοπικές εφημερίδες. Καμία σύλληψη δεν έχει γίνει μέχρι τώρα ,ενώ ή 17χρονη κόρη του πού πήρε τη ηνία της αντίστασης ενάντια στην εξόρυξη και αναζητεί τους ενόχους του θανάτου του πατέρα της δέχεται και ή ίδια απειλές όπως και δεκάδες άλλοι ακτιβιστές-στριες στην Λ.Αμερική και Ασία όπου έχει στηθεί ένα πρωτόγνωρο και εφιαλτικό σκηνικό πολέμου από τις κυβερνήσεις και τις πολυεθνικές πού διαιωνίζουν τά κέρδη τους και την θλιβερή υπαρξή τους με την εκμετάλλευση και την απομύζιση και των τελευταίων φυσικών πόρων και την επεκτασή τους και στο τελευταίο κομμάτι παρθένας γής.

Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από την μη κερδοσκοπική ομάδα Global Witness ισχυρίζεται ότι το 2015 ήταν η πιο θανατηφόρα χρονιά για τους ανθρώπους που προσπάθησαν να προστατεύσουν τη γη, τα δάση και τα ποτάμια τους από την εξόρυξη, την υλοτομία και τά φράγματα. Η έκθεση, με το όνομα «Επικίνδυνο μονοπάτι» καταγράφει  185 θανάτους που αποκαλύφθηκαν από τις εκθέσεις ειδήσεων και δημόσια αρχεία και μετρά μια σχεδόν 60 % αύξηση από το προηγούμενο έτος, "και το υψηλότερο ετήσιο τίμημα για ένα μακάβριο ρεκόρ."

"Περισσότερο από τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κάθε εβδομάδα το 2015 - περισσότερο από το διπλάσιο του αριθμού των δημοσιογράφων που σκοτώθηκαν κατά την ίδια περίοδο».

Οι πιο επικίνδυνες χώρες για τους οικολόγους ήταν η Βραζιλία, όπου 50 ακτιβιστές σφαγιάστηκαν, οι Φιλιππίνες όπου 33 σκοτώθηκαν, και την Κολομβία, όπου 26 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Τουλάχιστον 42 δολοφονίες συνδέονταν με πράξεις ορυκτών εξόρυξης, μεταξύ των κατηγοριών που περιλαμβάνονται ή υλοτομία και η οικοδόμηση φραγμάτων.

Σύμφωνα με την  Billy Kyte, συντάκτη της έκθεσης και ερευνήτρια για την Global Witness, το τελικό ποσοστό δολοφονιών σε όλες τίς χώρες θα μπορούσε να είναι υψηλότερο, επειδή η ομάδα μπορεί να αποκαλύψει μόνο θανάτους όπου υπήρχε κάποια καταγραφή ενός θανατηφόρου γεγονότος. Σε πολλές χώρες, οι δολοφονίες δεν αναφέρονται. «Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η κορυφή του παγόβουνου»..

Όπως το προηγούμενο έτος, η Λατινική Αμερική ήταν η πιο επικίνδυνη περιοχή του κόσμου για τους ανθρώπους που προσπαθούν να προστατεύσουν τους φυσικούς πόρους για το 2015. Μετά τη δολοφονία της γνωστής ακτιβίστριας της Ονδούρας  Berta Cáceres Flores το Μάρτιο,καί μαζί με τη δολοφονία εβδομάδες αργότερα του Νέλσον Γκαρσία, μια συνάδελφο και μέλος τής οργάνωσης τών ιθαγενών της Ονδούρας (COPINH), το 2016 απειλεί να είναι χειρότερο..

"Το περιβάλλον αναδεικνύεται ως ένα νέο πεδίο μάχης για τα ανθρώπινα δικαιώματα», δήλωσε ο Kyte. Ο λόγος, είπε, είναι ότι σχεδόν κανείς δεν έχει προσαχθεί στη δικαιοσύνη για τα εγκλήματα αυτά καί ότι οι κυβερνήσεις βοηθούν μια ευρύτερη αναζήτηση πόρων από παρθένα γη για λογαριασμό εταιρειών και μεγάλων πολυεθνικών, την ίδια ώρα οι ηγέτες των ιθαγενών και οί  ομάδες τους πού αγωνίζονται σε απομακρυσμένες περιοχές,βρίσκονται εκτεθειμένοι και απροστάτευτοι όπου οι δολοφόνοι μπορούν εύκολα να ξεφύγουν ή να εκφοβίσουν τους μάρτυρες ,εκεί δεν μπορεί να υπάρξει καμμιά καταγραφή για το τι συμβαίνει και τι εγκλήματα διαπράττονται αρκετές φορές και με εντολή των κυβερνήσεων ή των εταιρειών.

Σχεδόν το 40 τοις εκατό των ατόμων που σκοτώθηκαν ήταν από ομάδες ιθαγενών ένα εύκολο θύμα μέχρις στιγμής των κυβερνήσεων και των πολυεθνικών λόγω του τρόπου ζωής τους και τον παροπλισμό των δικαιωμάτων τους από τις κυβερνήσεις μέ «ειδικά νομικά καθεστώτα»..

Στην έκθεση,περιλαμβάνεται ή δολοφονία του Rigoberto Lima Choc, ενός δάσκαλου της Γουατεμάλας ο οποίος τάχθηκε κατά της ρύπανσης των ποταμών που προκαλείται από τη λειτουργία φυτειών φοινικέλαιου. Πυροβολήθηκε στα σκαλιά του δικαστηρίου στην πόλη της Sayaxché. Ο Saw Johnny πυροβολήθηκε από άγνωστους δράστες στο Karen της Μιανμάρ  υποστηρίζοντας την ανάγκη για ισχυρότερα δικαιωμάτα γης από το κράτος. Ο Alfredo Ernesto Vracko Neuenschwander πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε κοντά στο σπίτι του στη  περιοχή Tambopata του Περού τοποθεσία σπάνιας βιοποικιλότητας, όπου διαμαρτυρήθηκε μαζί με συναγωνιστές χωρικούς γιά ένα ορυχείο χρυσού.

Ο Maria das Dores dos Santos στό Σαλβαδόρ απήχθη και σκοτώθηκε τον περσινό Αύγουστο,για να μη συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στην πώληση της γης της κοινότητας στην αγροτική περιοχή Amazonas στη Βραζιλία Το σώμα  του ινδού ακτιβιστή και δημοσιογράφου Sandeep Kothari  βρέθηκε χτυπημένο και καμένο τον Ιούνιο μετά από μια κριτική σε τοπική εφημερίδα για την εξόρυξη άμμου στην περιοχή Balaghat της Ινδίας. Κάθε ένας από τους ακτιβιστές, αντιμετωπίζουν πολλές απειλές θανάτου πριν δολοφονηθούν και, όπως στην περίπτωση τού Kothari, «εκφοβισμό από την αστυνομία."

Η Bertha Zuniga Cáceres κόρη της δολοφονημένης Βerta Caceres εγκατέλειψε τις σπουδές της για να συνεχίσει τη σταυροφορία ενάντια στην κατασκευή τού φράγματος και να πιέσει το κράτος της  Ονδούρας  να βρει τους δολοφόνους της μητέρας της.

Πέντε άνδρες έχουν συλληφθεί μεταξύ των οποίων δύο αδέλφια ύποπτοι για την έκρηξη στό σπίτι της Cáceres νωρίς στις 3 Μαρτίου  καθώς ξάπλωνε στο κρεβάτι. Τα μέλη της οικογένειας και οι οικολόγοι σε όλο τον κόσμο έχουν καταδικάσει τη δολοφονία και κατηγόρησαν την κυβέρνηση και την αστυνομία της Ονδούρας ότι κάνει ελάχιστα για να προσφύγουν οί ύποπτοι στη δικαιοσύνη και ψάχνει συνέχεια άλλοθι για να αποφύγει και τις δικές της ευθύνες.  Χρεώνουν ότι υπάρχουν πιο ένοχοι πίσω από τους άνδρες που τράβηξαν τη σκανδάλη,και όλοι τους κάνουν τά πάντα για να τους καλύψουν.

Ο Grahame Ράσελ, διευθυντής των «Δικαιωμάτων δράσης», μια μη κερδοσκοπική ομάδα που χρηματοδοτεί την ανάπτυξη κοινοτήτων και υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των εργαζομένων στη Γουατεμάλα και την Ονδούρα μας λέει κάτι αρκετά γνωστό αλλά πάντα επίκαιρο ότι "Το κράτος παίζει έναν πολύ συγκεκριμένο και άμεσο ρόλο στην ενδυνάμωση διάφορων τομέων της οικονομίας" και ψάχνει κάθε  τρόπο να καλύψει τά ίχνη της άμεσης ή έμμεσης εμπλοκής της όταν συμβαίνουν δολοφονίες»…

Την ίδια ώρα μετά τις μαζικές διαδηλώσεις ψαράδων και κατοίκων της χιλής για την εκτεμένη μόλυνση του θαλάσσιου οικοσυστήματος από τοξικά φύκια μαζικές διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει και στο Βιετνάμ για την δηλητηρίαση εκατ.ψαριών από τοξικά απόβλητα Ταιβανέζικης εταιρείας πλαστικών  ενώ στην Βραζιλία πού νοιάζεται να σώσει το γόητρο του διαχρονικού παγκόσμιου φιάσκου και της μπίζνας πού λέγεται Ολυμπιακοί Αγώνες εξοντώνει μέσω των μεγαλοακτημόνων των πολυεθνικών και των τσιφλικάδων γής και δασών τις φυλές του Αμαζόνιου ,όπως στις 15 Ιούνη πού οπλισμένοι μπράβοι των τσιφλικάδων επιτέθηκαν για πολλοστή φορά σε χωριό των Γκουαρανί σκοτώνοντας τρείς μεταξύ αυτών και ένα 7χρονο παιδί,ενώ και πολεμιστές τής φυλής των Αwa (από τις πιο απρόσιτες φυλές ,και ευαίσθητες στις δυτικές ασθένειες ) αντιδρώντας στην επέκταση της αμερικάνικης εταιρείας εξόρυξης Vale στην Αν.Αμαζονία έχει καταλάβει τις σιδηροδρομικές ράγες του εργοτάξιου.

2016 λοιπόν...