Διευρύνεται το χάσμα Νότου-Βορρά στην Ευρωζώνη των δύο ταχυτήτων

Συντάκτης: Γιάννης Δαμέλλος

Την ίδια ώρα που τα Μνημόνια "σκοτώνουν" την Ελλάδα και τα χρέη πνίγουν την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, τα κράτη του Βορρά και κυρίως η Γερμανία συνεχίζουν να πλουτίζουν. Τελικά, αυτή η επταετία κρίσης στην ευρωπαϊκή οικονομία είδε τις ανισότητες εντός Ευρωζώνης όχι μόνο να παραμένουν, αλλά να διευρύνονται, και τη κοροϊδία του Ευρώ να λαμβάνει διαστάσεις μεσογειακής πανδημίας. 

Σύμφωνα με έρευνα του γερμανικού ινστιτούτου Flossbach von Storch το χάσμα μεταξύ Βορρά - Νότου δείχνει ότι διευρύνεται ακόμα περισσότερο. Όπως γράφει η Εφημερίδα των Συντακτών, αξιολογώντας μια σειρά παραγόντων, όπως τα ακίνητα, οι μετοχές, η τέχνη και το ακριβό κρασί, η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πλούτος στη Γερμανία και την Αυστρία αυξήθηκε περισσότερο από 7% στα τέλη του 2015 συγκριτικά με το 2014. Μιλάμε για έναν ρυθμό αύξησης σχεδόν διπλάσιο από εκείνον την Ιταλίας και της Ισπανίας, την ίδια ώρα που οι Έλληνες είδαν την περιουσία τους να μειώνεται περισσότερο από 4%. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει αναγνωρίσει αυτή την γενικότερη τάση, λέγοντας ότι το χάσμα μεταξύ των πιο αδύναμων και των ισχυρότερων χωρών στην ευρωζώνη διευρύνεται αντί να συρρικνώνεται, όπως ήταν η αρχική πρόβλεψη όταν η δημιουργήθηκε το ενιαίο νόμισμα.

Με την έλευση μάλιστα των αποκρατικοποιήσεων, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των αντεργατικών νόμων, μέσω των Μνημονίων κατανόησης μεταξύ των χρεωμένων χωρών και των δανειστών τους, αυτό το χάσμα θα διευρυνθεί ακόμη περισσότερο. 

Η κοροϊδία του Ευρώ

Τη «συστημική φύση» των προβλημάτων του ευρώ επικαλέσθηκε πρόσφατα και ο Νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, στην ιταλική εφημερίδα «Λα Στάμπα», ως την αιτία που κατέστη δύσκολο να ξεπεραστεί η κρίση τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιταλία. Αναφερόμενος επίσης στη στρατηγική της λιτότητας που εφαρμόστηκε, υπογράμμισε ότι «από οικονομικής άποψης ήταν λανθασμένη η γερμανική γραμμή, διότι σε συνθήκες κρίσης, όπως εκείνες που αντιμετώπισε η Ευρώπη, θα χρειαζόταν το ακριβώς αντίθετο. Έπρεπε να προσφέρει κανείς, νέα ερεθίσματα και κίνητρα στην οικονομία, αντί να της προκαλέσει ασφυξία», είπε χαρακτηριστικά. "Από πολιτικής άποψης, η εμμονή της Γερμανίας στη λιτότητα είχε ακόμη πιο επιζήμιες συνέπειες, διότι δεν επέτρεψε να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή ευρωπαϊκή λύση για έξοδο από την κρίση, δείχνοντας ακριβώς τους λόγους, για τους οποίους το σύστημα, υπό την σημερινή του μορφή, είναι αναποτελεσματικό".