Στιβ Μπάνον προς ΕΕ: Καλύτερα να μιλάμε με κάθε κράτος ξεχωριστά παρά με το εσφαλμένο σας οικοδόμημα

Συντάκτης/Σχόλιο: Γιάννης Δαμέλλος

Ο πατριάρχης του αμερικανικού εθνικισμού, ιδιοκτήτης του Breitbart news και ιδεολογικός πρωτοκολάριος του Λευκού Οίκου, Steve Bannon έστειλε το δικό του μήνυμα στην Ευρώπη και τον Γερμανό πρέσβη στην Ουάσιγκτον, πριν ακόμη πατήσει το πόδι του στις Βρυξέλλες ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς και αρχίσει να μιλάει για αφοσίωση στα κοινά ιδανικά μεταξύ των διατλαντικών φίλων. Το μήνυμα του Μπάνον ήταν σαφές: Στις ΗΠΑ, προτιμάμε να μιλάμε με κάθε κράτος ξεχωριστά παρά με το εσφαλμένο σας δημιούργημα, την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μετά από μισό αιώνα αποτυχιών σε επίπεδο πολιτικής ολοκλήρωσης, ένας εθνικιστής από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού βάζει μπουρλότο στο σαθρό ευρωπαϊκό οικοδόμημα, υποστηρίζοντας ότι η Αμερική προτιμά να διεξάγει τις επαφές της σε διμερές επίπεδο και με κάθε ευρωπαϊκό έθνος ξεχωριστά παρά με την ΕΕ ως σύνολο, γιατί θεωρεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα ως εσφαλμένο. Ο Μπάνον είναι ο γκουρού του Λευκού Οίκου και μαζί με τον Πρόεδρο και τον επικεφαλής σύμβουλο του, Stephen Miller, αποτελούν τον ένα από τους δύο ιδεολογικούς πυρήνες εξάσκησης πολιτικής τόσο μέσα όσο και έξω από τις ΗΠΑ. Ο άλλος πυρήνας αποτελείται από τους Pence/Mattis/Haley. Θα ήταν μάλλον ανούσιο να πούμε ότι οι πρώτοι παίζουν το ρόλο του κακού μπάτσου και οι δεύτεροι το ρόλο του καλού. Το ζητούμενο φυσικά είναι ένα. Διατήρηση της αμερικανικής ηγεμονίας με το μικρότερο κόστος. Οι ρόλοι είναι αναγκαίοι, η συναίνεση όχι.

Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Η Ευρωπαϊκή ένωση χτίστηκε από την γέννησή της πάνω σε γυάλινα πόδια. Μολονότι οι διαφορές που χώριζαν τα διάφορα έθνη που την συνέθεσαν ήταν εθνικές, ιδεολογικές, ακόμα και πολιτισμικές, η προσπάθεια να δημιουργηθούν πολιτικές γέφυρες, ένα ομόσπονδο consensus, δεν καρποφόρησε ποτέ. Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ απέτυχαν παταγωδώς και πολλά από αυτά διεφθάρησαν.

Η οικονομική ενοποίηση δίχως την πολιτική κατέληξε σε μια ομηρεία των ασθενέστερων χωρών από τις ισχυρότερες, από την εποχή ακόμα των ευρωπαϊκών quotas στην γεωργική μας παραγωγή. Η συναίνεση σε πολιτικό επίπεδο επιτευχθηκε μόνο την περίοδο των παχιών αγελάδων, την περίοδο της πιστωτικής επέκτασης του Γκρίνσπαν και του Κλίντον, όταν η Γερμανία/Γαλλία/Ολλανδία με την Παγκοσμιοποίηση και το Μάαστριχτ επέκτειναν τις εξαγωγες τους σε όλη την Γηραιά Ήπειρο, προλειαίνοντας το έδαφος για το Ευρώ. 

Το χειρότερο ήταν ότι η Ευρωζώνη έδωσε τη χαριστική βολή στις ασθενέστερες χώρες της Ευρώπης, γιατί αφαίρεσε την ικανότητα διαχείρισης του νομίσματός τους και κατά συνέπεια των μη παραγωγικών και εξαγωγικών οικονομιών τους. Η οικονομική κρίση του 2008 ήταν ουσιαστικά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και δίχως πραγματική πολιτική ενοποίηση, σήμανε την αρχή της χρεοκοπίας για τον ευρωπαϊκό Νότο και την απαγωγή του από τους δανειστές. 

Το οικονομικό κατεστημένο και τα κράτη που επωφελήθηκαν, αγοράζοντας φθηνά ολόκληρες χώρες και προσφέροντας μια πρόσκαιρη ευημερία σε ελάχιστους προνομιούχους, ακόμα διοικούν την Ευρώπη. Κι αν αύριο η Γερμανία και οι δορυφόροι της εξαναγκαστούν να την ξαναχωρίσουν σε κομμάτια για να μην δυσαρεστήσουν την Κεντρική Διοίκηση, αν η Ευρώπη πέσει στα χέρια των εθνικιστών, αυτοί θα έχουν κάνει τη δουλειά τους και θα έχουν και ως άλλοθι τον Τραμπ. Αλλά θα έχουν κρατήσει για τον εαυτό τους όλα τα φιλέτα που συγκέντρωσαν στη Νότια Ευρώπη: αεροδρόμια, λιμάνια, εκτάσεις γης, πρώην δημόσιους κοινωφελείς οργανισμούς...

Αμ πώς, θα φύγουν με άδεια χέρια;