Αν στόχος των επιθέσεων στις Βρυξέλλες ήταν να τρομοκρατηθούν οι λαοί της Ευρώπης, τότε απέτυχαν οικτρά. Αν αυτές οι επιθέσεις έχουν αφετηρία τον θρησκευτικό φανατισμό και το αβυσσαλέο μίσος για κάθε τι διαφορετικό, πολύ περισσότερο για το διαφορετικό που εκφράζουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες, η οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική εξέλιξη της ενωμένης Ευρώπης, τότε είναι βέβαιο ότι μακροπρόθεσμα δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα. Τέτοιους στόχους εξυπηρετούν όμως και όσοι θέλουν μια Ευρώπη-φρούριο, με περιορισμούς στα δικαιώματα και καταστολή των ελευθεριών, μια Ευρώπη που δεν ανέχεται τη διαφορετικότητα και δεν σέβεται διαφορετικούς πολιτισμούς.
Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η τρομοκρατία των σύγχρονων ακραίων ισλαμιστών δεν θα τελειώσει εύκολα, καθώς τροφοδοτείται από πολλούς και περίπλοκους συνδυασμούς αιτιών.
Την τροφοδοτεί και ο τρόπος που ενεργούν μεγάλες και περιφερειακές δυνάμεις, δυτικές και ανατολικές, όταν επιχειρούν να αλλάξουν τις ισορροπίες στη Βόρεια Αφρική, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και αλλού, πυροδοτώντας ακραίες ενέργειες από αντιδραστικές και μισαλλόδοξες δυνάμεις που κατά καιρούς υποθάλπονται για να εξυπηρετήσουν γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Στο πλαίσιο αυτό θα ήταν ολέθριο λάθος να θεωρήσουμε ότι η τρομοκρατία και η βία είναι συνυφασμένες με το Ισλάμ του 1,5 δισεκατομμυρίου ανθρώπων πάνω στη Γη.
Τέτοια φαινόμενα έχουν εμφανιστεί σε όλες τις θρησκείες. Ο φασισμός, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και ο ιδεολογικός φονταμενταλισμός έχουν ανθήσει και ανθούν και στις δυτικές κοινωνίες.
Απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα, είτε είναι εισαγόμενα στην Ευρώπη είτε αναπτύσσονται στους κόλπους της, μια απάντηση υπάρχει που μπορεί να τα περιορίσει: οι αναπτυγμένες κοινωνίες να γίνουν πιο δημοκρατικές, πιο ελεύθερες και πιο δίκαιες, διασφαλίζοντας ως κόρη οφθαλμού τις κατακτήσεις, τα δικαιώματα, την εργασία και την ευημερία όλων των πολιτών τους σεβόμενες τη διαφορετικότητα, την οποία οφείλουν να υπολογίζουν ως θετικό στοιχείο στην ιστορία της ανθρωπότητας και στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Η σύγχρονη Ευρώπη άλλωστε από αυτή τη μήτρα γεννήθηκε. Ο Μεσαίωνας, οποιασδήποτε μορφής και περιεχομένου, δεν ήταν ποτέ το θεμέλιο της διαδικασίας ενοποίησής της με βάση τις πανανθρώπινες αξίες και αρχές.
No comments:
Post a Comment